Evet, salgın haline gelmiş böyle bir algı var. Buna da sebep olan yine bizleriz. Hem işsizlikten dem vururuz hem iş beğenmeyiz. İşte
bunu teyit eden şehrimizden bir haber. 2 Ağustos günlü gazetemizin manşetinde haber koordinatörümüz Şeyma Dönmez ‘in, ‘ Büyük bir büyüme trendi bize doğru yaklaşıyor’ başlıklı bir haberi vardı. Kendi görüşümü yazmadan o haberin çok kısa bir özetini vereyim. ” Kütahya’nın kalkınma sürecinde olduğunu ve işçiye ihtiyaç duyulduğunu ifade eden Adalet ve Kalkınma Partisi İl Başkanı Mustafa Önsay, Kütahya’da şu an faaliyette olan Organize Sanayi Bölgesinde 4 bin 500 işçiye ihtiyaç duyulduğunu belirterek ” Şu an tüm firmalar işçi bulamıyorlar. Vatandaşlar bu tip yerleri tercih etmiyor başka iş istiyorlar” dedi. Sayın Önsay, öyle politik laflar edecek biri değil. Araştıran soruştun ve gerçeği kamuoyuna açıklayan değerli bir siyasetçi. Hem bunu bilmeyen, duymayan kalmadı. Zira hep gündemde.
Bu haberden anladığım kadarıyla sorun iş bulamama değil işi beğenmeme. Maalesef bu problem her yerde var. Bayramda Elâzığ’daydım aynı şeyi orada da duydum. Bunun çeşitli sebepleri olsa da çoğunluk rahat, kolay ve risksiz iş peşinde. İŞKUR veya özel sektör tarafından kendilerine teklif edilen işsiz bireylerin işi beğenmediği söyleniyor. Kimi ücreti yetersiz bulduğunu , kimi çalışma saatlerin uzun olduğunu söyleyerek sunulan işi kabul etmiyor. Bunların yanında kariyer yapamama gibi kaygıları olanlarda vardır muhakkak .
Ben işsizlik yok demiyorum çünkü işsizlik ülkemizin en mühim meselelerinden biri. İktidar bu sorunu çözmek için önlemler alırken sunulan işi kabul etmeme gibi bir lüksümüz olmamalı. Bu durumda ülkemizin asıl sorunu işsizlik değil mesleksizlik ve iş beğenme. Maalesef gençlerimiz, işsizlerimiz iş beğenmiyor. Çalışmak isteyen de masa başında çalışmak istiyor. Buda zor çünkü hiçbir yerde hiçbir koşulda kişinin isteğine göre iş verilmez. Eleman verimli olacağı işte çalıştırılır. Yönetim sistemi, iş akış programı ona göre düzenlenir. Kurumsallaşmış özel sektörde bile patronun çocuğu öyle istediği yerde, birimde çalışamaz. Profesyonelleşme onu gerektiriyor.
Sanayi, maden ve imalat sektöründe çalışmak istemeyenler daha çok iş ortamının özelliği ve kolaylığı nedeniyle hizmet sektörünü tercih ediyor. Diğer taraftan vasıfsız olmamız, üretimden kaçmamız bazı sektörleri zor duruma düşürüyor. Mesela ayakkabı, tekstil, deri, gemi inşası başta olmak üzere birçok imalat sanayi kolları nitelikli eleman bulamıyor. Oysa ülkemizi daha kalkındıracak, istihdamı artıracak, refah toplumu olmamızı sağlayacak başat unsur imalat sektörüdür. Herkesin keyfine göre iş verirsek arzu edilen düzeyde kalkınamayız ve hep halimizden şikâyet eder dururuz. Bu iş beğenmeme algısını yıkmak için gençlerimizin kask takıp, eldiven ve tulum giyip daha çok üretmek için çalışmalılar. Sizler bunun sorumluluğuyla çalışırsanız yarın sizin çocuklarınız beyaz yakalı olarak yönetim makamında olacaklardır. Bu duygularla hoşça kalın bizimle kalın değerli GAZETE KIRKÜÇ okurları
