Devletin asli görevleri arasında yer alan ve hem sosyal yönden, hem vicdani, hem insani yönden hem de dini yönden elzem olan ve devletimizin bütçeden daha çok pay ayırıp, daha çok yatırım yapması gerekli bir alandır, YAŞLI VE ENGELLİ bakımı.
Toplumumuzun yaklaşık yüzde 7- 8 civarı bir nüfusu oluşturan engelli insanlarımız aileleri ile oldukça fazla bir kesimi kapsamaktadır. Yani yaklaşık 10 milyon kişinin direkt etkilendiği alandır. Engelli insanımızın bakımı epey zor bir alandır, özel ihtimamın yanı sıra ilaç ve diğer bakım masrafları vardır ve pahalı bir ortama yol açmaktadır. Engelli bireye bakmak hem hayat zorluğu hem de maddi zorluk çıkarır , Devlete düşen görev ise bu ihtiyaçlarının çoğunu karşılayıp ailelerin üzerine binen yükü hafifletmektir. Sağlıklı hiçbir kimse ne dediğimi anlamaz yada bir an düşünüp unutur. İşte bu durumda Devletin sıcak eli devreye girer ve sosyal devlet anlayışını ortaya koyar.
Birde sosyal devletin YAŞLI ve BAKIMA muhtaç insanlarımıza yaklaşımı da iyi durumda ama yeterlimi sorgulanabilir. Bu olayın başka boyutuna değinmek isterim. Şöyle ki, eskiden yaşlı bakımı diye bir kavram yoktu, dini ve ahlaki çöküş ile başlayan bu zor duruma ailelerin sosyal yapısının değişmeye başlaması ve yaşlıya saygı, sevgi, günah gibi kavramların azalmasıyla toplumsal yara haline geldi. Eskilerimiz yaşlı aile bireylerine ihtimam gösterirdi. Aile yapısının değişimi ile evlatların ayrı eve çıkması kaynana gelin ilişkilerinin yozlaşması ile Yaşlılar yalnız kaldılar, Elden ayaktan düşmeyenler eh öylesine yaşamakta ama elden ayaktan düşen yaşlılar ise maalesef bin bir zorlukla yaşam mücadelesi vermekte. Suçlu onlar değil biziz, onlar bizi büyütürken bin bir zorluk çektiler ama bizler özümüzü inkar edip onların bu emeğini çöp ettik. 3 kardeş bir anne babaya bakmak yerine topu bir birlerine atıp onların zora girmesine seyirci kalıyor. Vicdanı olanın yapamayacağı hasletleri yapar bir toplum olduk. Hal böyle olunca yarınlarımızı düşünemiyorum bile.
İşte bu tespitlerden sonra devreye Devlet eli giriyor. Bu kopuk ve öz den uzaklaşan ailelere ve engelli ile yaşlılara bakma görevi devlete düşüyor. Hadi engellileri anladım da, yaşlılar ile ilgili konuda üzgün bir tavırla diyorum ki, devlete yaşlılar ile ilgili daha çok yatırım yapma görevi düşmekte. Daha çok huzur evi, daha çok yaşlı bakım evleri, daha çok personel daha çok ödenek , maaş gibi olguların artması lazım. Hakeza engelli insanımız içinde daha çok, yardım, daha çok malzeme desteği, ilaç materyal desteği, daha çok rehabilitasyon merkezi, daha çok teknik personel olmalı. Devlet bunları yapar yapmasına da bize düşen titreyip özümüze dönmektir. Siz şahsen anne, babanızın huzur evinde kalmasına göz yumuyorsanız dönüp kendinizi sorgulayın derim. Son olarak ta engeli bireylerimize daha fazla destek lazım diyerek vicdanlara seslenmek istedim.
