“ÇOCUK KALKAR BABASINA BAKAR”

680

  Demiş atalarımız. Öyle laf olsun haybe dolsun kabilinden söylenmemiş olan atasözleri, yaşantıların, davranışların ve tecrübelerin uzun gözlemler neticesinde ortaya konan özlü sözler olması sebebiyle, sürekli dikkatleri üzerinde toplamıştır. Okumuşundan okumamışına kadar az veya çok atasözü bilmeyen insanımız yok gibidir. Bizim zengin bir atasözü hazinemiz olmasına rağmen bu güzel sözlerden ders alan var alamayanda. Bunu her ortamda görmemiz mümkün. Bu yargıya varmamın nedeni terbiye fukarası küfürbazların çoğalması. Bu yazıyı yazmama da bu duruma fena halde üzülen bir beyefendinin, ” yahu bazılarında utanmak sıkılmak kalmamış, edep perdesi yırtılmış. Sokakta meydanda kadın çocuk demeden, sakınmadan aleni küfreden küfürbazlar çoğalmış. Birde hiç çekinmeden bunu çocuğunun yanında yapıyorlar. Çocuk kalkar babasına bakar diye güzel bir sözümüz var. Üç gün sonra çocukta babasından duyduğunu söyler, gördüğünü yapar. Edep yahu” sözleri vesile oldu.

 Siz değerli okurlarımda mutlaka bu tip insanlarla karşılaşmışsınızdır. Hakikaten tepki göstermemek, kaygılanmamak mümkün değil. Çocuk, kadın gözetmeden söven birini görünce bu hisse kapılıyorsunuz. Sanki ar damarı çatlamış edep duygusu kalmamış. Dilindeki küfrü, yüreğindeki küfü işaret ediyor. Edepsizce konuşmalarının başka nedeni olamaz. İrsîde olsa hırsıda olsa ayıptır günahtır. Harabat amelin, berbat kelamın bahanesi olamaz. Pis sözlerinden rahatsızlık duymuyor isen yarın başına geleceklere hazır ol. Ola ki bir gün küfre maruz kalırsan sakın sızlanma. Bilesin ki ettiğini çekiyorsun, doğradıkların geliyor kaşığına, ektiğini de biçiyorsun. Boşuna atalarımız, ” babanın sanatı oğula mirastır” dememiş. Çocuklar küçük yaşlarda öncelikle de babalarının yaptıklarıyla ilgilenir. Onlardan ne görürse aynısı yapmaya çalışır. Çocuğun gelişmesinde, yetişmesinde ve kişilik kazanmasında çevre faktörü büyük önem taşır.

Özellikte yetişme çağında olan çocukların yanında daha dikkatli olmak güzel şeyler söylemek lazım. Zira çocuk kamera gibidir anasından, babasından, çevresinden gördüklerini, duyduklarını o temiz, berrak körpe beyinlerine kaydederler. Zaman gelir, devran döner o kayıtları size izletir yaşatırlar. Bundan zevk alan zevzekler çıkağı gibi hatasını anlayıp üzülenlerde olacaktır. Ebeveynler çocukların kılavuzudur. Selamete de götürür, felakete de. Dil var bal getirir, dil var var bela getirir. Siz bal olun ama bela olmayın ve buna da müsaade etmeyin.

 Değerli okurlarım sizden istirhamım lütfen öyle aklınıza her geleni yapmayın, dilinize geleni demeyin çocuğuna kötü örnek olmayın. Yarın acılar yaşamamak için bugün tatlı dilli olmalıyız. Tatlı dil dururken onlara küfretmeyi öğretmeyin. O taptaze, tertemiz yürekleri küfle, dillerini küfürle kirletmeyin çürütmeyin. Yapanları da nazikçe uyarın. O çocuklar bizim istikbalimizdir, ikbalimizdir.  Yazıma bir atasözüyle başladım yine atasözleriyle bitireyim. ” Çocuk kalkar büyüğe bakar. Büyük büyüklüğünü bilmezse, küçük küçüklüğünü bilir mi? Kız ananın oğlan babanın ortakçısıdır”. Küfürsüz günler dileğiyle sağlıcakla kalın bizimle kalın değerli GAZETE KIRKÜÇ okurları.




Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *