Erzincan ovası kışa kanar mı ? Karların üstünde ateş yanar mı ? Seni titremeden diller anar mı ? Dün gerçektin bugün yalan Erzincan.
Yıl 1939..
Mevsim kış.. Aralık ayının son günleri..
Erzincan 7.9 ‘ la yer ile yeksan ! 32 binin üzerinde toprağa düşen can..
…..
Yıl 2023..
Saat 04.17..
Mevsim kış.. Şubat’ ın 6’sı..
Gecenin bir yarısı.. Vakit iki yatsıyı çoktan geçmiş.. Kara kışın ayazında nefeslerin buz tuttuğu bir gecede.. Kahramanmaraş ta.. Adana da.. Osmaniye de.. Hatay da.. Malatya da.. Gaziantep te.. Adıyaman da.. Diyarbakır da.. Şanlıurfa da.. Kilis te.. insan uykusunun en derin anında 7.7, 11 saat sonra 7.6’ lık depremle yıkıldı binalar.. Toprağa düştü hayalleriyle binlerce can .Allah’tan rahmet diliyoruz.. Mekânlarını cennet eylesin.. On binlerce yaralımıza şifalar.. Metanet ve sabırlar diliyoruz.
☆☆☆
Bizler her şeyden habersiz, soğuk ve uzun geçecek bir sabaha uyandık 85 milyon.
Donuk gözler, işitmeyen kulaklarla televizyonların, radyoların verdiği haberlerden yaşananları anlamaya çalışıyoruz..
Vakit ilerledikçe artan acılar.. Her geçen saniye değişen rakamlar..
Umutlar tükendi derken beton yığınlarının altında kurtarılan, daha sonraları hikâyeleri yazılacak, mutlu anları da yaşadık. Kurtarılan kız çocuğunun “Annemi de kurtarın” sesini duyunca donan aklımız, dolan gözlerimiz boşaldı.. Kar da neymiş kış mı varmış demeden bir can daha kurtarmanın derdinde olan o kahraman ekiplerin sevinç ve duygularını düşünemiyorum bile.
Vakit akşam..
Minarelerden selâlar..
Eller Mevlâya açılmış..
85 Milyon duada.
Allah bir daha böyle acılar yaşatmasın.
☆☆☆
Karşımızda duran büyük aynada bir kez daha bir şeyi gördük !
Büyük bir devlet, büyük bir olduğumuzu..
Her şeyi bir yana bırakarak bir, beraber ve kardeş olduğumuzu.. Her türlü yaramızı sarabildiğimizi..
Devletimizin bütün kurum ve imkânlarıyla aynı anda ve anında 10 şehirde vatandaşının elinden tutup kaldırdığını, nasıl kucakladığını.. Yüreğini ısıttığını..
Bütün yerel yönetimlerin, STK ve hayır kurumlarının anında bölgelere intikallerini..
Savaşın kartalı barışın güvercini, merhameti büyük ordumuzu, polisimizi güvenlik güçlerimizi..
Sivil kurtarma ekiplerinde yer alan erkeği, kadını ve genciyle insanımızı..
Sağlık ordumuzu..
Kumbarasında ki miktarda küçük anlamda büyük birikimini Kızılay’a bağışlayan yavrularımızı..
Hasılı “BİR” olunca “BİZİ” gördük.
☆☆☆
Bu yazının başlığının depremle ne alakası var diyeniniz olacaktır. Kısaca ifade edeyim.
Bütün televizyonların canlı yayınlarıyla 10 ilimizdeki kurtarma çalışmalarını dakika dakika verdiği sırada TRT’ nin yayınını izliyorum. AFAD ve diğer kurtarma ekipleriyle birlikte çalışmalara katılan kahraman askerlerimiz de orada.. O sırada ekranın sol tarafında kadraja giren sivil bir araç. Belli ki görevli, işi var. Arka büyük camında bir yazı “Babam sağ olsun “ altta bir baştan bir başa daha büyüğü “Anasının Son Askeri “
Sizler de görmediniz mi ?
